Տքնություն ու տանջանք,

Անկախության երազանք

Սա էր հայի վիճակը դարեր շարունակ:

Բայց հւյսն ու հավատը չէին լքում նրան,

Անհամբեր սպասում էր ազատության օրվան:

Եվ ... եկավ երկար սպասված պահը,

Վերացավ ինքնությունը կորցնելու ահը,

Հազարավոր տներ լցվեցին խինդն ու ծիծաղը:

Բայց քանի՞ հայ հերոսի կյանքով,

Քանի՞ կնոջ աղաղակով,

Հայ մանուկի լացուկոցով 

Անկախացավ Հայաստանը:

Հիմա անկախ ենք,երջանիկ,

Այլևս չկա վախ ու սպառնալիք:

Արդեն լրացել է քսան տարին,

Ինչ իշխել է հայրենիքիս բարին:

Հեղ.` Քնարիկ Բաբայան